Jaszczurki najczęściej nie chcą jeść gdy mają pasożyty – jest to jeden z pierwszych objawów. Brak apetytu występuje także w trakcie leczenia a nawet po skończonej kuracji.
W takim przypadku trzeba wykazać się wielką cierpliwością i próbować nakłonić jaszczurkę do jedzenia, ponieważ długa głodówka bardzo ją osłabia. A jeść musi, żeby mieć siłę walczyć z pasożytami, a poza tym jak będzie jeść to będzie też wydalać kał, a z nim część pasożytów i ich jaja, co przyśpieszy i ułatwi leczenie.
Bardzo dobrze jest podać zmiksowane owady -najlepiej mole woskowe – larwy, które są odżywcze i lekkostrawne. Ale także świerszcze np. bananowe , ponieważ mają mało chityny, czy karaczany tureckie.
Do karmienia trzeba posłużyć się strzykawką – oczywiście bez igły. Małą porcyjkę mięska naciągnąć do strzykawki. Jaszczurkę położyć sobie na kolanach, żeby mieć do niej łatwiejszy dostęp. Można owinąć ją ręcznikiem żeby unknąć jej gwałtownych ruchów. Odrobinę zawartości strzykawki rozetrzeć na wargach agamki i powtarzać to delikatnie dotąd aż się obliże. Potem wystarczy kapać kropelki na języczek.
Jeśli w/w sposób zdecydowanie nie pomaga, musimy spróbować nakarmić używając w delikatny sposób przymusu… Otworzyć paszczkę jaszczurki (można to zrobić patyczkiem do uszu lub odciągając skórę pod brodą – ZAWSZE z wyczuciem i w miarę delikatnie) i powoli wpuszczać jedzonko najlepiej z boku paszczki tak, żeby jaszczurka nadążała połykać i nie zadławiła się. Do papki można podać porcyjkę wapnia czy witamin – zwłaszcza młodemu osobnikowi.
- Małym jaszczurkom można podawać 2 x dz po ok.1 ml, ale nie więcej jednorazowo.
- Dorosłym jaszczurkom można podawać 2 x dz po ok.2-3 ml, ale nie więcej jednorazowo.
Trzeba pamiętać, że jeśli jaszczurka jest chora, osłabiona i źle się czuje to ilość pokarmu trzeba dostosować do jej stanu. W trakcie leczenia i po nim – jej przewód pokarmowy nie działa tak jak u zdrowej, więc nie można dawać za dużo, żeby go nie przeciążać.
Odmowa przyjmowania pokarmu jest jednym z pierwszych objawów innych chorób i nie można tego lekceważyć. Jeśli trwa dłużej niż 2-3 dni należy skontaktować się z lekarzem, najlepiej specjalistą od gadów.
Jeśli chodzi o WĘŻE – to karmienie na przymus robi się w wyjątkowych sytuacjach, gdy zawiodą inne sposoby skłonienia węża do przyjmowania pokarmu. Powinna to wykonać osoba, mająca doświadczenie, ponieważ nie jest to proste. Najlepiej zrobi to wet od gadów i pokaże opiekunowi jak można to prawidłowo i bezpiecznie wykonać.
Opracowanie:
Morfeusz
Ewkagamma