Bazyliscus Plumifrons
Występuje głównie w Ameryce Środkowej
Jest to jaszczurka z rodziny hełmogwanowatych .
Zamieszkuje wilgotne lasy przy zbiornikach wodnych.
Prowadzi dzienny, nadrzewny tryb życia.
Opis wyglądu zewnętrznego:
Bazyliszek to piękna jaszczurka o żywo zielonym kolorze, z żółtymi plamkami po bokach i słabo widocznymi jasnymi pręgami.
Ciało – głowa i tułów są bocznie spłaszczone, pokryte drobnymi łuskami.
Duże oczy mają okrągłe czarne źrenice.
Dorosły samiec posiada na głowie płat skóry w kształcie trójkąta, a na grzbiecie i ogonie grzebień.
Dorosłe samice mają tę ozdobę tylko na głowie.
Młode osobniki są ich pozbawione.
Długość samców może dochodzić do 90 cm.
Długość samic może wynosić ok. 50 cm.
Długość życia to ok. 10 lat.
Bazyliszek płatkogłowy posiada kilka charakterystycznych cech:
- biegają również na tylnych nogach
- mogą biegać po wodzie
- świetnie pływają
- mogą rozmnażać się bez zapłodnienia (partenogeneza)
Zachowanie:
Są to jaszczurki płochliwe, unikają kontaktu z człowiekiem ale zachowanie zależy również od od danego osobnika i zachowania człowieka w stosunku do niego.
Żywienie:
Pokarm powinien byś bardzo urozmaicony. Podstawa diety to owady – świerszcze, karaczany, szarańcza – zawsze w odpowiedniej dla wieku wielkości.
Oprócz owadów owoce (takie jak papaja, arbuz, figi, grejpfrut, mango), a także warzywa, np. marchew, oraz niektóre zioła i kwiaty.
Raz w miesiącu należy podać oseska mysiego.
NIE WOLNO podawać: owady z żądłami, ślimaki bezskorupkowe, larwy much, nabiał, pieczywo, kapusta, sałata, awokado, bluszcz.
Jeśli nie wiemy czy dany pokarm można dać-to lepiej nie dawać.
Trzeba podawać suplementy:
WAPŃ dorosłym osobnikom 2-3 x w tygodniu
WAPŃ młodym osobnikom i samicom w ciąży – codziennie.
Witaminy-1 x w tygodniu.
Choroby
- uszkodzenie nerek i dna moczanowa – zbyt niska wilgotność w terrarium, nadmiar fosforu w diecie, choroby bakteryjne i wirusowe
- grzybice – zbyt duża wilgotność w terrarium
- krzywica i jej ciężka postać MBD – brak lampy UVB i nie podawanie wapnia
- wypadanie kloaki – osłabienie mięśni na tle krzywiczym
- zatrzymanie jaj – nieodpowiednie warunki w terrarium i stres, choroby związane z narządem rozrodczym
- zgnilec pyska – zakażenie rany na paszczy przez kontakt z brudną wodą
- ropnie – infekcje bakteryjne i zainfekowanie ran
- infekcje układu oddechowego – pylące części wystroju w terrarium i przy tym niska wilgotność, a także na tle bakteryjnym
- martwice i zalegająca wylinka – zbyt niska wilgotność, nieodpowiednia temperatura, grzybica, niedobór witamin-zwłaszcza z grupy „A”
- zapalenie spojówek – zbyt niska temperatura, przeciągi
- rany i oparzenia – niebezpieczne elementy wystroju, niezabezpieczone i zbyt nisko wiszące lampy grzewcze
- połamane palce, pazurki i ogon – nieodpowiedni i ubogi wystrój w terrarium
- stres aklimatyzacyjny – nieodpowiednie warunki przy terrarium – hałasy i niepokojenie jaszczurki
Brak odpowiedniej opieki, a także niewiedza i nieodpowiedzialność opiekuna – to najczęstsze przyczyny chorób a nawet śmierci jaszczurki.
Pamiętajmy, ze od nas zależy jej życie i zdrowie.
Terrarium:
Terrarium dla bazyliszka powinno być wysokie i przestronne. Podstawowe wymiary to 170 x 80 x 120 cm.
Temperatura w dzień 28-30 st., w nocy 22-25 st.
Na wyspie ciepła – 40 st.
Wilgotność w dzień 70 %, w nocy ok. 90 %
Terrarium powinno być silnie zarośnięte, ponieważ bazyliszki bardzo chętnie się wspinają i trzeba im to zapewnić. W terrarium powinny być gałęzie, liany a także sztuczne i żywe rośliny. Żywe rośliny wpływają korzystnie na mikroklimat i utrzymują potrzebną wilgotność. Do takich mocnych i odpornych roślin należą : philodendron, monstera, scindapsus, ficus, bromeliaceae.
Ściany terrarium można pokryć korą lub korkiem.
Podłoże to mieszanki ziemi ogrodowej, torfu i mchu. Może też być substrat kokosowy pomieszany z piaskiem.
Wyposażenie
- odpowiedni wystrój
- wyspa ciepła
- kryjówki
- lampa UVB 5%
- duży basen – łatwy do czyszczenia
Basen spełnia bardzo ważną rolę w życiu bazyliszka. Woda powinna być codziennie wymieniana, ponieważ służy nie tylko do picia -ale też do pływania i oddawania odchodów.
Opracowanie:
Ewkagamma
Na podstawie: Wikipedia, Media – Nauka, Sekcja Parazytologiczna i Chorób Zwierząt Egzotycznych – studenci madycyny weter. UP Lublin.